In E-Zinvol N°5 praat Axel Daeseleire over de waarde van vertrouwen

interview Axel Daeseleire door Pascale Perard voor Ezinvol

‘Echt in de spiegel durven kijken,
dat noem ik de discipline van de ziel.’

Waarom ik met Axel Daeseleire wilde praten over de waarde van vertrouwen?
Wel, in 2014 liep er een specifieke vertrouwensband tussen ons. Axel speelt namelijk de hoofdrol in ‘AG, de stempels die we dragen’, de internationaal dubbel genomineerde fictie-kortfilm die ik dat jaar draaide.
Voor het vertrouwen dat we toen in elkaar stelden, in de relatie ‘debutant regisseur-professioneel acteur’, blijf ik altijd dankbaar.

Actueel loopt nieuw televisiewerk van hem op antenne: ‘Axel gaat binnen’. De waarde van vertrouwen tussen de gesprekspartners, de filmploeg en het post-productieteam ligt er opvallend hoog, merkte ik. Voor mij een reden te meer om nog eens bij te praten. Geniet van dit authentiek gesprek!

 

 Op welke manier speelt vertrouwen een rol in jouw huidig werk als tv-maker?

Daar heb ik per project en opdracht een specifiek antwoord op. Laten we het hebben over ‘Axel gaat binnen’.
Die gesprekken – en let op, ik spreek met opzet niet over interviews – konden enkel en alleen tot stand komen als de persoon waarmee ik sprak zijn of haar vertrouwen stelde in mij als vragensteller.

Je moet weten dat er vandaag een groot wantrouwen leeft voor camerateams die vragen stellen. Wat iemand voor de camera zegt, wordt in sommige producties niet in de bedoelde context gelaten. Er bestaat wel degelijk vertrouwensmisbruik in dit genre van televisieprogramma’s.

Uiteraard draait televisie-maken om kijkcijfers. Dat elke productiemaatschappij een businessplan heeft, zal ik dan ook niet ontkennen. Maar ònze drive is niet om sensationele kantjes van mensen te brengen, wél om hun authentieke verhaal te brengen en hen mogelijks te helpen.

Hoe ik vertrouwen win? Allereerst kijk ik naar de ander noch in kikkerperspectief, noch in vogelperspectief. Het perspectief is er een van mens tot mens, op gelijke voet. We hebben allebei recht op evenveel respect. Daar begint het bij en die houding opent veel deuren. 

En verder, – het klinkt misschien onbescheiden – win ik vertrouwen door te zijn wie ik ben. Daar heb ik geen handleiding voor.

Hoe ga jij om met het mandaat om met mensen te spreken in een kwetsbare context tijdens tv-werk? Tot waar ga je?

Onze bedoeling is niet om sensatie-tv te brengen. Mocht ik te ver doorgaan op een vraag, lopen we het risico op een soort ramptoerisme. En daar wil ik van weg blijven. Maar ik wil wel de vragen stellen die ik essentieel vind en die de kijkers thuis ook zouden willen stellen.

En daarvoor hanteer ik een ijking met persoonlijke morele parameters die nergens beschreven staan.  Zo evalueer ik wààr de grens van integriteit en respect ligt.

Heb je zeggenschap over de eindmontage van ‘Axel gaat binnen’?

Ja, dat heb ik en men laat me regelmatig montagemateriaal zien. Maar ik heb het volste vertrouwen in de monteurs. Het blijkt duidelijk dat het ruwe beeldmateriaal dat we hen aanleveren heel helder maakt welke sfeer we willen bekomen. En daar krijgen we duidelijk ook interne appreciatie voor. Wat het onderlinge vertrouwen alweer verstevigt.

De gewenste sfeer wordt dus als het ware ‘gecodeerd’ tijdens de opnames. Wanneer een gesprek intens wordt, voelt de ganse filmploeg aan op welke manier we het beeld én de klank willen vastleggen opdat we een integer portret maken.

Ook daar blijkt de waarde van vertrouwen in de relatie regisseur-cameraman-klankman.
In de researchers die de gesprekspartners voor elke aflevering selecteren, stel ik ook een enorm groot vertrouwen.
Wie zijn volgens hen de personen die een intens, persoonlijk verhaal hebben dat rijmt met de sfeer die we willen overbrengen op televisie?
Zijn deze personen bereid om hun verhaal te doen?
En op welke manier worden de geselecteerde gesprekspartners voorbereid op de gesprekken die ik met hen zal voeren? Dat is echt heel belangrijk!

In het programma ‘Axel gaat binnen’ toon je je emoties op een transparante manier. Hoe ga je om met die wisselende omstandigheden tijdens zo’n draaidag?

Als acteur ben je erop getraind om zelf de ene emotie na de andere op te roepen. 
Als televisiemaker die in gesprek gaat, overkomen de emoties je uiteraard. Die zijn niet ‘gespeeld’.
Soms verliep een gesprek luchtig en bracht het eerstvolgende me van de kaart.

Die professionele ervaring om emoties van het een in het ander te kunnen laten springen, helpt me bij televisiemaken.  Het is een vaardigheid die me ook dient wanneer een intens gesprek door externe omstandigheden plots wordt onderbroken. Ik kan de draad snel weer oppikken wanneer de camera weer loopt.

Welk verband zie jij tussen vertrouwen, veerkracht en kwetsbaarheid?
Geen evidente vraag…
Vertrouwen, veerkracht en kwetsbaarheid vloeien voortdurend in elkaar, denk ik. Dat geldt zowel bij televisiemaken als bij acteren.

Laat me het uitleggen met een specifieke situatie die zich wel eens voordeed tijdens de opnames van ‘Axel gaat binnen’. Midden in een intens gesprek loopt de batterij van de camera leeg. Omdat we helaas geen budget hebben voor een stand-by tweede camera, moet alles dan even ‘on hold’ voor het vervangen van de batterij.

In die situatie ontstaat een wisselwerking van groot vertrouwen tussen mij, de gesprekspartner, de regisseur, DOP en klankman. Dat vertrouwen resulteert in inhoudelijkheid en integriteit zodat kwetsbaarheid de kans krijgt om te ontluiken bij beide gesprekspartners.
En die kwetsbaarheid dringt ook door tot in de werking van de hele ploeg. Tot bij de beeld- en de klankmonteur toe!

Kwetsbaarheid is de meter van de integriteit van de opname, die ontstaan is vanuit vertrouwen.
Veerkracht dan weer, bestaat erin om me tijdens een plotse onderbreking van een kwetsbaar gesprek niet op te boeien en me te laten terugvallen op vertrouwen door te denken: ‘Het komt wel goed. We kunnen heus de draad van het integer gesprek weer oppikken.’

Dat vertrouwen heb ik mezelf moeten aanleren en heb ik gehaald uit mijn ervaring met het hanteren van transparante communicatie met de ploeg.
Toen ik me bij de eerste opnames van ‘Axel gaat binnen’ ergerde aan die batterijwissels, was het de regisseur die me echt wel naar mijn voeten gaf voor mijn irritatie en die me duidelijk maakte waarom die wissels niet te vermijden waren. Sindsdien heb ik geleerd om minder geïrriteerd te reageren (lacht even).
Ik werk nu vanuit het vertrouwen dat we er als ploeg samen het allerbeste van willen maken. Elke mogelijke interferentie die zich voordoet tijdens een opname, is en blijft een technische noodzaak.

Toch belangrijk om te zeggen: Ik weet dat veel mensen me percipiëren als een heel zelfzeker persoon, maar ook ik ben voortdurend aan het bijleren, he!

Zijn er kwaliteitslabels die voor jou belangrijk zijn?
In het kader van televisiemaken denk ik dat er niet meer zoveel kwaliteitsverschil is tussen het aanbod van de verschillende zenders bij ons, met uitzondering van Canvas die die zeer gericht programmeert.
De productiehuizen hebben wel een label. Dat label beïnvloedt mij niet, maar geeft me wel een inschatting van waar ik terechtkom, want de huizen hebben allen een andere manier van werken.

Mijn uitgangspunt is altijd ‘vertrouwen’. En humor is ook heel belangrijk want het helpt om elkaar beter te leren kennen. In het soort programma’s dat ik maak, is een beetje voorkennis van mijn ‘handleiding’ en die van de regisseur toch vrij belangrijk. Volgens mij haal je het beste uit iemand als je eerlijk communiceert en de zaken helder stelt.

Enkele maanden geleden heb je Covid-19 zeer ernstig aan de lijve mogen ondervinden. Welke shift ervaar jij vandaag voor jezelf als je de WAARDE VAN VERTROUWEN evalueert?
Ik heb voornamelijk mogen ervaren dat ik veel vrienden en veel sympathisanten heb. People who actually care. Niet in het minste mijn familie en mijn lief die me fantastisch heeft opgevangen daarna. Ook dat heeft wellicht te maken met vertrouwen tussen ons.

Mijn zware ervaring met Covid-19 heeft gezorgd voor een bevestiging. Een bevestiging van mijn loyaliteit naar mijn vrienden toe en hun loyaliteit naar mij toe. Dat heb ik enorm gewaardeerd. En dat heeft heel veel met me gedaan. 
Heel veel.. 
Heel veel… Zullen we het nu weer over iets anders hebben? (een vertrouwelijke stilte installeert zich even)
Ja, misschien heeft deze ervaring toch wel een positieve invloed gehad op mijn zelfvertrouwen…

Een laatste vraag dan: Welke goeie raad zou jij aan ondernemende mensen willen meegeven als het op vertrouwen aankomt?
(bij het stellen van de vraag, maakt Axel een voorbij wandelend scholiertje in uniform erop attent dat haar veter los is en dat dat gevaarlijk kan zijn)  
Durf jezelf in de spiegel te bekijken. En niet enkel om te kijken of je kapsel goed zit. Niet enkel op een rationele manier.

Durf jezelf in de spiegel te blijven bekijken en de tweede wand erachter onder ogen te zien. Ik noem dat de discipline van de ziel, want het vergt veel wilskracht en ‘power’. Je loopt immers het risico een beeld van jezelf in die spiegel tegen te komen dat niet strookt met het beeld dat je aanvankelijk van jezelf had.

Ik heb zelf geleerd, weliswaar met begeleiding, dat in de spiegel durven blijven kijken, de kans geeft om te veranderen. En dat brengt zelfvertrouwen met zich mee.
Om vertrouwen van de ander te winnen, heb je eerst het vertrouwen te geven.

Wil u evalueren hoe vertrouwen een rol speelt in uw organisatie of in uw ondernemerschap?
We begeleiden u resultaatgericht en professioneel bij het vinden van waardevolle antwoorden.

Blijf op de hoogte

 

Aanspreking*
Naam*

 

Alexo Coaching